Ηλίας Φανουράκης – Φεγγάρι (μαντινάδες)

ΦΕΓΓΑΡΙ

Φεγγάρι πόσους αγκαλιά είδες ερωτευμένους
Και πόσους όρκους ψεύτικους δε ν’έχεις ακουσμένους.
Κοντό ξεχνάς φεγγάρι μου νυχτέργια που,χα κάνει.
Που τη κρατούσα αγκαλιά κ’έλεγε αυτο μου φτάνει
Μα πρέπει πως εξέχασε φεγγάρι τα νυχτέργια.
Και τσ’όρκους απου έκανε μέσα στα δυό μου χέργια.
Είσαι φεγγάρι μάρτυρας τ’αστέργια και η πούλια.
Που μού λεγε η αγάπη σου ένας μπαξές ζουμπούλια.
Κ’έτσα χτισα στσοι όρκους τση και στ’αγαπώ τζη απάνω.
Όνειρο που δε μ-πόρεσα αληθινό να κάνω.
Στα σ’αγαπώ και στσ ‘όρκους τση επάτησα να χτίσω.
Όνειρα που δε ν ‘άφηκε ποτέ μου να τα ζήσω.
Τα σ’αγαπώ μου τά στρωνα απάνω να πατίσει.
Κι’αυτή εγιρευε αφορμές τ’όνειρο να γκρεμίσει.
Γι’αυτό κ’εσύ φεγγάρι μου οντε θα τη μ-παντήξεις.
Για τσ όρκους τση τους ψεύτικους θέλω να τη ρωτήξεις.
Δε σού δωκα χαιρετισμό να τση κρατείς φεγγάρι.
Μα πες τση γιάντα ξέχασε τσοι όρκους πού χε πάρει…..